Boogschutter
(23 november t/m 21 december)
Elke dans die de voeten laat bewegen op een manier die doet denken aan sluipen en jagen, zal voldoening geven aan de zwervende ziel van de Boogschutter. Een wals (Vals) is daarom favoriet bij veel Boogschutters. Boogschutters zijn graag onderhoudend. Luidruchtigheid wordt daarbij niet geschuwd, net als opgeklopte bijnamen als Tina Tanguera en Mighty Milonguero. Boogschutters blijven op een salon niet aan de kant zitten. En avontuurlijk als ze zijn, zullen ze met iedereen dansen, ook al zijn ze nog zo slecht. Van alle sterrenbeelden kan de Boogschutter het makkelijkst wisselen tussen leiden en volgen. De bravoure van de Boogschutter past goed bij de essentie van de Argentijnse tango. Het is daarom niet verwonderlijk dat de meeste 'grote namen' uit de tango wereld Boogschutters zijn: Francisco Canaro, Osvaldo Pugliese, Carlos Gardel en Juan D'Arienzo.
Juan D'Arienzo
een bekende Boogschutter
uit de tango wereld
Juan D'Arienzo werd geboren op 14 december 1900 in Buenos Aires. Zijn ouders waren van Italiaanse afkomst.
Juan groeide op als oudste van drie kinderen. Alle drie de kinderen waren muzikaal:
Juan speelde viool vanaf 12-jarige leeftijd, zijn broer werd een drummer en pianist, en zijn zus bekwaamde zichzelf als pianist en sopraan.
In 1917 begon hij zijn professionele carrière in de muziek. Naast tango speelde hij ook jazz en begeleidende muziek voor stomme films.
In 1928 richtte Juan zijn eerste orkest op.
In 1935 trad pianist Rodolfo Biagi toe tot D'Arienzo's orkest. Biagi stelde voor om het ritme te veranderen van 4/8 in die van een milonga, te weten 2/4.
Het was meteen een doorslaand succes. Deze beat bleek precies te passen bij wat de dansers van die tijd wilden. De 'Epoca de Oro' van de tango was begonnen.
In 1938 nam Biagi afscheid om zijn eigen orkest op te richten. Maar D'Arienzo was dan al de gekroonde 'koning van de nacht' in Buenos Aires.
Een citaat van D'Arienzo uit 1974 toont aan waarom Juan een echte Boogschutter is:
"Ik ben een grote optimist, een gelukkig man, een 'joker'. Ik hou ervan om grapjes te maken en het enige wat ik wil is om verder te gaan met mijn orkest,
hoewel ik weet dat ik niet langer een jonge kerel ben. Ik heb niet meer zoveel energie als voorheen. Maar eenmaal op het podium,
is het toch elke keer weer 'showtime' . En ik doe het niet vanwege dat ik een grappige kerel ben. Maar ik doe het omdat ik de tango zo ervaar.
Het is mijn manier van leven."
En in een interview in 1975 zei hij:
"Mijn orkest was altijd een stevig orkest, met een uiterst swingend en levendig ritme.
En dat was zo omdat tango voor mij uit drie dingen bestaat: beat, impact en nuance. Maar vooral moet een orkest vitaal zijn.
Dat is de reden waarom mijn orkest al meer dan 50 jaar bestaat."
Hij stierf een maand later op 14 januari 1976. Op dat moment had hij meer dan 1000 tango opnames op zijn naam staan.
Van D'Arienzo's versies van La Cumparsita zijn meer dan 14 miljoen exemplaren verkocht!